خون خواهى، طلب خون كسى را كردن و به تعبیرى، انتقام خونى است .امام حسین علیه السلام ، انسان ممتازى است كه مظلوم كشته شده و تاكنون انتقام خون به ناحق ریخته وى گرفته نشده است خداوند، حضرت مهدى ارواحنا له الفداء را كه از فرزندان آن حضرت و وارث خون آن شهید مظلوم است، خون خواه حضرتش قرار داده و به وى قدرت و سلطنت عطا فرموده، و او را منصور، نام نهاده، تا هنگامى كه امر ظهور از طرف خدا امضاء شود، با قوت و قدرت و تأیید خداوند قیام كند و همه جباران و ستمگران و ستم پیشگان را طعمه شمشیر سازد.
در قرآن آمده است: و من قتل مظلوما فقد جعلنا لولیه سلطانه فلا یسرف فی القتل انه کان منصور[1] او آن كس كه مظلوم كشته شده، ما به ولىَ او حكومت دادیم كه در كشتن اسراف و زیاده روى نكند، كه او از جانب ما منصور و مورد حمایت است. در ینابیع الموده در تفسیر این آیه مباركه آمده است كه این آیه درباره امام حسین و حضرت مهدى ارواحنا له الفداء نازل شده است. از امام محمد باقرعلیه السلام روایت است كه آن حضرت فرمود: حسین علیه السلام مظلوم كشته شد و ما اولیاء و وارث خون او هستیم، و قائم ما خون خواهى حسین علیه السلام خواهد كرد. پس هر كسى كه به كشتن آن حضرت راضى بوده است به قتل مى رساند تا آن جا كه خواهند گفت: او در كشتار اسراف مى كند.[2]
و نقل شده است كه آن حضرت فرمود: منظور از و من قتل مظلوما حسین بن على علیه السلام است كه مظلومانه كشته شد. و سپس فرمود: آن كس كه واقعاً مظلوم كشته شده، حسین علیه السلام و ولىَ او حضرت قائم ارواحنا له الفداء است و اما منظور از اسراف در كشتار، این است كه اشخاص دیگرى غیر از قاتل اصلى او كشته شود. و اما مقصود از انه كان منصورا این است كه حضرت قائم ارواحنا له الفداء كه ولی حقیقى حسین علیه السلام و مردى از دودمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است، از دنیا نمى رود تا این كه به پیروزى كامل برسد . [3]
مردى از تفسیر آیه شریفه سوره اسراء، آیه 33 از امام صادق علیه السلام سؤال كرد. حضرت فرمود: منصور، قائم آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم است كه ولی خون حسین علیه السلام است وچون ظهور نماید، اقدام به خون خواهى حسین علیه السلام كند و دشمنان را بكشد و اگر همه اهل زمین را به قتل برساند، اسراف نكرده است. و معناى فلا یُسرف فى القتل این است كه او هرگز به كارى كه اسراف محسوب شود دست نمى آید. سپس فرمود: به خدا سوگند كه حضرت قائم ارواحنا له الفداء بازماندگان و ذرارى كشندگان حضرت حسین علیه السلام را به واسطه كردار پدران واجدادشان خواهد گشت. [4]
دركتاب عیون الاخبار از عبدالسلام بن صالح هروى روایت كرده است كه گفت: به امام رضا علیه السلام عرض كردم كه نظرتان درباره این حدیث كه از امام صادق علیه السلام روایت شده است، چه مى باشد؟ حضرت فرمود: درست است. گفتم: پس معناى این آیه كه مى فرماید: ولا تزر وازرة اخری[5] هیچ كس بار گناه دیگرى را به دوش نخواهد كشید چه مى شود؟ فرمود: خداوند در تمام گفتارهایش راست و درست فرموده است، لكن فرزندان قاتلان حسین [6] كسانى هستندكه ازكردار پدرانشان راضى هستند و به آن افتخار مى كنند و هر كس كه ازكارى راضى باشد، مثل آن كسى است كه آن را انجام داده است، و اگر كسى در شرق عالم كشته شود و دیگرى در غرب عالم، به این قتل راضى و خشنود باشد، نزد خداى تعالى با قاتل شریك خواهد بود. از این رو، حضرت قائم ارواحنا له الفداء آنها را به قتل مى رساند .
شعار یاوران امام مهدى ارواحنا له الفداء یالثارات الحسین، نداى خون خواهى حسین علیه السلام است .
یا رب الحسین، بحق الحسین، اِشف صدر الحسین، بظهور الحجة قائم ارواحنا له الفداء.
پی نوشت ها :
[1] سوره اسراء 33.
[2] ینابیع الموده ج3 ص 343 المحجة ص 281.
[3] تفسیر عیاشى ج 2 ص 313 تفسیر برهان ج 2، ص 419 بحارالانوار ج 44ص 218.
[4] كامل الزیارات ص 63.
[5] سوره انعام 164.
[6] عیون اخبار الرضا ص 212 الزام الناصب ج 1 ص 72.